Odnośniki
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
janessa+Endra
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
119
i skoncentrowała się na rozmowie. Nie żeby omawiano
wyjątkowo ważne sprawy. Tom i Kelly zastanawiali
się, co będą robili pózniej, a Lucy opowiadała ojcu
o najnowszym chłopaku Amy, o którym dopiero się
dowiedziała. Nagle Kelly wpadła na pomysł, żeby
wszyscy razem zrobili rundę po klubach.
- Hugh, wez Eve i chodzcie z nimi. Ale będzie
śmiesznie zobaczyć, jak tańczycie!
Hughjęknął i roześmiał się.
- Nie wiem, czy mamochotę na tego rodzaju roz-
rywkę. A ty, Eve?
- Obawiamsię, że ja też nie przepadamza chodze-
niempo klubach. Chyba jestemza stara.
- Za stara? Założę się, że jeszcze nie masz trzy-
dziestki.
- Skończyłam dwadzieścia siedem - odparła. Za-
uważyła, że Tom zaczął szybko liczyć w myśli.
- No, no. Ja mamprawie osiemnaście, ojciec trzy-
dzieści pięć, to mieścisz się gdzieś pośrodku - pod-
sumował.
- Czy wzwiązku z tymmamsię czuć starszy, czy
młodszy? - sucho spytał Hugh. - Bo muszę przyznać,
że to wyliczenie sprawia, iż czuję się przy was jak
matuzalem.
- Biedny staruszek! - z udawanym współczuciem
odezwała się Eve.
Zapłacisz mi za to, mówiło spojrzenie, jakie Hugh
jej posłał. Przygryzła wargi, by nie wybuchnąć śmie-
chem.
- Skoro zabawa naszym kosztemodpada, to jakie
macie plany? - spytał Hugh, sprowadzając rozmowę
na pierwotne tory.
janessa+Endra
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
120
Dyskusja rozgorzała na nowo, aż w końcu wyłonił
się plan, który uwzględniał i Lucy, i Amy, oraz
gwarantował powrót o rozsądnej godzinie.
Kiedy nareszcie drzwi się zamknęły za młodzieżą,
Hugh oparł się o ścianę i wznosząc oczy ku niebu,
głośno westchnął:
- Ufff!
- Są przemili - odparła Eve, dziwiąc się własnym
słowom.
Nie, nie. Wcale nie nabrała ochoty, żeby immat-
kować, lecz wspólny posiłek od czasu do czasu, czemu
nie?
- Racja - przyznał - ale potrafią też dać człowieko-
wi wkość. Chodz, odwiozę cię do domu. Mamy jakieś
dwie godziny, i zamierzamwykorzystać każdą minutę.
- Co ze sprzątaniem? - spytała. Kuchnia przypomi-
nała pobojowisko.
- Pózniej się tym zajmę. Chodz, czas przekonać
się, jakimjestemstaruszkiem- dodał, objął ją i pocało-
wał. Oczy błyszczały mu zawadiacko, a Eve wstrzy-
mała oddech.
- Musimy tracić czas na przenoszenie się do mnie?
- zapytała. - Nie możemy po prostu pójść na górę?
Potrząsnął głową.
- Wiem, że zaraz któreś wróci, bo czegoś zapom-
niało. A jeszcze nie jestem gotowy na takie emocje.
- Ja też nie - przyznała pospiesznie.
Coinnegowiedzieć, a coinnegozyskać dowód!
Ten weekend zapoczątkował zmianę we wzajem-
nych stosunkach Hugh i Eve. Chociaż nadal spędzali
wiele cudownych godzin wjej mieszkaniu, przebywali
janessa+Endra
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
121
również dużo w jego domu, czasami z dziećmi, czasa-
mi bez nich, i ku zaskoczeniu Eve nie było to wcale
takie uciążliwe, jak się spodziewała.
Wszpitalu mieli dużo pracy. Eve przeprowadzała
rozmaite zabiegi, cesarskie cięcia, korekcje, nakłucie
owodni, odbierała porody z zastosowaniem kleszczy
i próżniociągu. Niemal samodzielnie zrobiła też skom-
plikowaną histerektomię.
Pewnego dnia, kiedy skończyła dyżur na oddziale
ratunkowym, dogoniła ją młoda stażystka.
- Właśnie badałampacjentkę z bólami podbrzusza
oznajmiła zdyszana. - Objawyjakprzywyrostku, ale
test ciążowy dał wynik pozytywny. Możesz na nią
zerknąć?
Eve zmroziło krew w żyłach. Wyrostek czy może
ciąża pozamaciczna?
- Dobrze. Cowiemy?
- Ból z prawej strony dołu biodrowego, poty, pod-
wyższona temperatura, nudności, wymioty.
- Krwawienie?
- Chyba nie. Ciśnienie krwi prawidłowe, ale zale-
żałoby mi na tym, żebyś ją obejrzała. Właściwie jestem
pewna, że to wyrostek, ale nie chcę ryzykować.
- Całkiemsłusznie. Jak się nazywa?
- JennyField.
Eve weszła do boksu, spojrzała na kobietę, porów-
nując pierwsze wrażenie z informacjami otrzymanymi
od stażystki. Pacjentka była blada, na policzkach miała
rumieńce, a skórę lepką od potu.
Jestemdoktor Eve Spicer - przedstawiła się.
Przyszłam panią zbadać. Mogę zadać pani kilka
pytań? - Jenny Field kiwnęła głową, a kiedy Eve
janessa+Endra
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
122
dotknęła jej podbrzusza, aż krzyknęła. Ból był ciągły,
wyrostek zaś boli z przerwami. - Po pierwsze zrobimy
USG - zadecydowała.
- Podejrzewa pani coś innego, nie wyrostek, pani
doktor? - zaniepokoiła się chora.
- Nie jestem pewna. Może to rzeczywiście jest
wyrostek, a może jest to związane z ciążą. Badanie
USG wykaże. Kiedy miała pani ostatni okres?
- Mniej więcej dwa miesiące temu. Miesiączkuję
nieregularnie.
- Dobrze. Zlecę kilka badań i zaraz wracam.
Eve wezwała Hugh przez pager. Wiedziała, że jest
na bloku operacyjnym, ale potrzebowała jego rady.
- Jestemna ratunkowym. Podejrzenie ciąży poza-
macicznej - zameldowała.
Hughzbiegł na dół takszybko, jak tylkomógł.
- Wjakimona jest stanie?
- Jak każdy chory z ostrym wyrostkiem. Ale wi-
działam już setki pacjentów z zapaleniem wyrostka
i coś mi tu nie gra. Objawy nie są jednoznaczne. Chcę
zrobić USG. Ostatnią miesiączkę miała mniej więcej
dziewięć tygodni temu, więc może potrzebne jest
badanie dopochwowe, żeby cokolwiek stwierdzić.
- W porządku. Obejrzę ją. Niczego nie wolno
przeoczyć.
Biedna Jenny Field została poddana ponownemu
badaniu palpacyjnemu, a potemUSG wykazało ciążę
pozamaciczną umiejscowioną w jajowodzie. Pęknię-
cie było tylko kwestią czasu.
- Obawiam się, że nie mamy wyjścia - Hugh
zwrócił się do kobiety. - Zapłodnione jajeczko za-
gniezdziło się w niewłaściwym miejscu. Musimy je
janessa+Endra
us
o
l
a
d
-
n
a
c
s
123
usunąć, zanim jajowód pęknie i nastąpi krwotok we-
wnętrzny.
- Czytoabsolutnie konieczne?
- Obawiamsię, że tak. Wjajowodzie płód nie ma
szans. Krwotok zagraża pani życiu. Musimy działać
szybko.
Nie wierzę - protestowała Jenny Field. - Dziecko
nic umrze. Pan chce mnie tylko nastraszyć!
Eve wstrzymała oddech. Bacznie przyglądała się
Hugh. Czekała na jakiś cień emocji, lecz on był rze-
czowy i opanowany.
Niestety to prawda. Ciąża pozamaciczna to naj-
częstsza przyczyna zgonów w pierwszym trymestrze.
Naprawdę ogromnie mi przykro, pani Field, lecz nie
mamy alternatywy. Wszystko wskazuje na to, że jajo-
wód już zaczął pękać. Operacja jest konieczna i lepiej
przeprowadzić ją teraz na spokojnie, niż czekać na
krwotok i działać w obłędnym pośpiechu w sytuacji
zagrożenia pani życia.
JennyField przymknęła powieki.
Nawet nie wiedziałam, że jestemw ciąży - wy-
szeptała. - Chciałabym zatelefonować do męża.
Oczywiście. Przewieziemy panią na blok opera-
cyjny i przygotujemy do operacji. Kiedy jadła pani
ostatni posiłek?
Nie pamiętam. Wczoraj wieczorem? Dzisiaj już
niczego nie mogłam przełknąć.
Dobrze. Jak tylko to będzie możliwe, zabierzemy
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plblacksoulman.xlx.pl
|
