Odnośniki
|
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
posłusznie chwycił obydwie myszki i ukrył je w kieszeniach.
A tymczasem odniosłem wrażenie, że dobiega mnie nieco ściszona rozmowa, odbywająca się
w tajemniczym pojezdzie.
Jakiś męski głos zapytał:
Co się tam dzieje?
Jakichś dwóch osobników zatarasowało drogę Asowi odpowiedziała kobieta.
A więc ten pojazd nazywał się As . No tak, dopiero teraz zauważyłem nikły napis na jego
boku. Dwie litery: A i S .
Przecież tam jest znak drogowy: zakaz wjazdu zauważył męski glos.
No to niech się pan przyjrzy tym dwóm, którzy nie przestrzegają przepisów, panie
profesorze odrzekł kobiecy głos.
I raptem z obydwu boków pojazdu wyskoczyły żelazne ręce. Chwyciły mnie i Cagliostra za
rękawy marynarek. Jednocześnie zaświecono reflektor i na nasze osoby skierowano
strumienie światła, aby ten jakiś tam profesor z tajemniczego pojazdu mógł się nam dokładnie
przyjrzeć.
A ten ich samochód pan widział?! zapytała kobieta. Chyba sami go zbudowali z
resztek złomu. Prezentuje się jak pojazd z Marsa.
Słyszał pan? krzyknął w moim kierunku Cag1iostro. Pana samochód nazwali
pojazdem z Marsa. A sami to skąd są? Z Wenus?
Cicho tam upominał nas głos kobiecy.
Profesor zapytał:
I co z nimi zrobimy?
Zamkniemy ich na parę dni w naszym baraku zdecydowanie oświadczyła kobieta.
Bo jeśli ich wypuścimy, rozpowiedzą o tym, co widzieli, i napytamy sobie biedy. Nadciągną
tłumy ciekawych i nie będziemy mogli przeprowadzić naszych eksperymentów.
Co takiego? krzyknąłem, szarpiąc się i usiłując uwolnić rękaw ze stalowych palców.
To zamach na naszą wolność. Ja się nie zgadzam. Ja protestuję! jestem pracownikiem
Departamentu Muzeum i Ochrony Zabytków. Mam we Fromborku poważne zadania do
spełnienia.
A jakie to zadania? zapytała ironicznie kobieta.
Sprawy Kopernika odrzekłem, starając się zrobić jak najpoważniejszą minę.
A czemu zjawił się pan właśnie tutaj, a nie we Fromborku? indagowała kobieta.
Sądziłem, że tutaj pracuje ekspedycja archeologiczna. Chciałem się zatrzymać w obozie
archeologów. Przysięgam, że nic nikomu nie powiem o waszym Asie.
Ekspedycja już się przeniosła do Fromborka wyjaśniła mi kobieta.
A profesor oświadczył:
Można mu zaufać. On nie zdradzi naszego Asa. Ale ten drugi wygląda mi podejrzanie.
Kto to jest? zapytała kobieta.
Iluzjonista. Mistrz czarnej i białej magii. Nazywa się Cagliostro przedstawiłem
brodacza, którego mocno trzymała żelazna ręka.
A więc tego zatrzymamy zdecydował profesor.
Co takiego? Nie! Ja protestuję Cagliostro usiłował wyrwać rękaw marynarki ze
stalowych palców.
Ale na pomoc Cagliostrowi przyszła kobieta z tajemniczego pojazdu.
Nie zgadzam się pisnęła. On ma w kieszeniach myszy, profesorze. Nie zniosę myszy
w naszym baraku.
Przysięgam, że zachowam tajemnicę! krzyczał rozpaczliwie Cagliostro. A mam ze
sobą nie tylko myszy, ale i ohydnego zaskrońca.
Sięgnął ręką do kieszeni i wyciągnął z niej Piotrusia. Tym Piotrusiem zaczął wymachiwać jak
pałką.
Naprawdę, to zaskroniec zdumiał się profesor.
Usłyszałem ciężkie westchnienie kobiety z tajemniczego pojazdu:
Wydaje mi się, profesorze, że to dwóch nieszkodliwych wariatów. Puścimy ich, ale
uprzednio niech złożą przysięgę milczenia.
Przysięgamy milczenie! ryknęliśmy chórem.
No, a teraz jazda stąd groznie oświadczyła kobieta.
%7łelazne ręce zwolniły swój mocny uścisk. Przygasły światła reflektorów na kopułce
tajemniczego pojazdu. A potem niemal bezszelestnie dokonał zwrotu. Na naszych oczach
wspiął się po stromej ścianie wąwozu. Gąsienicami i potężnym tułowiem łamał krzewy i
cienkie drzewa.
Wspinał się szybko, po chwili już był wysoko i zniknął w lesie porastającym wzgórze.
A my trochę oszołomieni tym, co przeżyliśmy, staliśmy jak ogłupiali w mrocznym wąwozie.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plblacksoulman.xlx.pl
|
